Często jest tak, że jeśli nie nastawiam się na dobry koncert, okazuje się być super. I odwrotnie. Jeśli jadę na niego z nastawieniem, że będzie rewelacyjny, bo zagra ktoś dla mnie ważny, występ często mnie nie zadowala. Mimo że nie chciałam się tym razem w żaden sposób nastawiać, nie potrafiłam. Czekałam na ten koncert długimi miesiącami i pojawiły się wobec niego oczekiwania. Chciałam konkretu. Mięsa. Bałam się, że to zepsuje całą zabawę. Nie zepsuło.
Koncerty, na które idzie się bez większych oczekiwań, zwykle okazują się być tymi wyjątkowymi. Nie inaczej było w przypadku wczorajszego spotkania z legendą polskiej muzyki rozrywkowej — zespołem Czerwone Gitary.
YouTube od wielu lat jest moją telewizją. To w nim odkrywałam i wciąż odkrywam perełki. Głównie muzyczne. Przed prawie dziesięcioma laty trafiłam na Wojtka Szumańskiego. Urzekł mnie jego luz, młodzieńcza radość i dźwięk strun. Po wielu latach znalazłam się na jego koncercie.
