Koncerty, na które idzie się bez większych oczekiwań, zwykle okazują się być tymi wyjątkowymi. Nie inaczej było w przypadku wczorajszego spotkania z legendą polskiej muzyki rozrywkowej — zespołem Czerwone Gitary.
Spotkanie z muzykami odbyło się w kameralnym gronie i równie spokojnym miejscu. Nyski Dom Kultury przywitał mnie tłumem starszych ludzi, którzy z pewnością pojawili się tego dnia pod sceną ze względu na sentyment do swoich młodzieńczych czasów. Ja zagościłam tam ze względu na miłość do muzyki.
Koncert Czerwonych Gitar rozpoczął się punktualnie i był poprzedzony prezentacją dotyczącą historii grupy. Z głośnika wybrzmiewały informacje i anegdoty. Po kilku minutach na scenie pojawili się oni i od razu zaczarowali publiczność. Grupa, mimo że w odświeżonym składzie, zagrała znakomicie. Oczarował mnie wokal jednego z gitarzystów — Marcina Niewęgłowskiego. Słuchało się go tak samo miło, jak na niego patrzyło.
Kapela gra od 58 lat, grudniowym koncertem świętowała jednak swój zaległy jubileusz 55-lecia. To zaszczyt móc usłyszeć na żywo znane i lubiane przeboje, które uzupełniają moją codzienną playlistę. Dwie godziny dobrego, energicznego, pełnego radości i błysku w oczach muzyków grania dodało mi energii na kolejne dni i utwierdziło w przekonaniu, że muzyka jest ponad wszystko.
Wieczór zakończył się podpisywaniem płyt, robieniem zdjęć i rozmową. Miłą, z szacunkiem i zaciekawieniem występującym po obu stronach. Muzycy pamiętali, kto zajmował które miejsce w sali podczas koncertu i odnosili się do tego podczas wymiany zdań.
Za to właśnie cenię kameralne spotkania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz